Skąd te obrączki?

Historia obrączki dosięga tak antycznych czasów, że prześledzenie jej jest dzisiaj praktycznie nierealne. Niegdyś uznawano ją jako amulet niosący pomyślność, a dawni mieszkańcy Egiptu sądzili, że okrężny kontur pierścionka jest symbolem miłości nieskończonej.

 Pierwsze odnalezione w Egipcie obrączki wykonane były z żelaza, natomiast złote obrączki wykonali rzemieślnicy izraelscy w pierwszym tysiącleciu przed naszą erą. Na początku panował sposób noszenia obrączki na lewej ręce, który pochodził z antycznych wierzeń - twierdzono bowiem, że w tym palcu jest niewielki nerw prowadzący prosto do serca.

Ceremoniał wymiany obrączek podczas zaślubin prawdopodobnie powstał w Rzymie i był to znak związania się dwojga ludzi. W XIII wieku w okręgach dworskich najbardziej popularnym prezentem między kochankami  były pierścienie, natomiast dopiero gdy zwyczaj wymiany obrączek został zaakceptowany przez Kościół, to w zgodzie z prawem kanonicznym obrączki stały się uzupełnieniem związku małżeńskiego. Odnośnie obrączki ze złota czy platynowej można natomiast powiedzieć, iż symbolizuje wieczystą i trwałą miłość oraz wierność, jakimi mężczyzna obiecuje darzyć kobietę, którą dla siebie wybrał. W dzisiejszych czasach obrączki noszą oboje małżonkowie. Interesujący jest fakt, iż do czasu pierwszej wojny światowej obrączki nosiły tylko żony, zaś narzeczone do samego ślubu nie mogły ich mierzyć czy nawet oglądać.

Obrączki założone w trakcie ślubu na serdeczny palec prawej ręki stają się zastawem podarowanym jako rękojmia. Dla utrwalenia tak poważnego w życiu wydarzenia często w środku obrączki grawerowana jest data zawarcia małżeństwa, inicjały abo dewiza, jaka będzie towarzyszyć mężowi i żonie.